Het begon al goed met de telefoonhoorn van uit den Blokker die je aan je gsm kan hangen. Zo krijgt het begrip draadloze telefoon terug een andere wending. Helaas kan mijn reserve mobieltje het blijkbaar niet echt aan. We wachten effe tot de ouwe trug is.

Vrijdag avond dan toch nog can’art kunnen meepikken. Helaas geen vrouw meer met sensors te zien, maar we waren wel aangenaam verrast met Milgram. (eigenaardig gelijknamig experiment trouwens) Jammer eigenlijk dat we voor de rest van het weekend op de braderie in Harelbeke moesten vertoeven.

Maar dan zaterdag wel in de sala eindelijk een optreden van the Brothers on the run kunnen meepikken. En mannekes, de verwachtingen waren hoog, het optreden was al even vet. Dat we zoiets mogen hebben vanuit onze achtertuin, de max gewoon. Gelukkig speelden ze nog “Be Thankful for What You’ve Got” als tris nummer (of hoe zeggen ze dat als ze na het bisnummer nog ne keer herbeginnen?) wat ik persoonlijk een goe versie vin van (het origineel van?) William DeVaughn, wat in de “lekkere wijven mix” zit van Aardvarck (op aanraden van -deze die zondag jarig was- Nalden natuurlijk) En heeft die playlist me eventjes ferm op het verkeerde been gezet…

Dan de zondag ochtend vroeg uit de veren voor de rommelmarkt. Zoals gewoonlijk weer veel accordeon- en vlaamse tophits classics, maar toch ‘wodka a gogo’ aangeschaft. Kon een goeie zet zijn voor ons planweekend (met ‘de russen’ als thema) voor binnen enkele weken. Nu thuis blijkt het een heel ander genre dan verwacht, maar ze is best wel leuk. (deze cadeautip blijft gelden trouwens) Nog een oude (1965) zeekaart (straat van Dover) aangekocht ipv er mijn rugzak op ze zetten (dacht eerst dat het een karton of zo was die op de grond lag) Maar helaas was de tijd beperkt om verder en dieper te diggen, er moest nog pasta gekookt worden.

Dan ’s middags zitten gieren met van die verkiezingsprentjes en dit truukje, stand opgeruimd, wat rondgereden en gaan tukken.

O ja: dit filmje moet ik je ook nog meegeven.